Verbum

пакалыхваць, ✂; незак.

Злёгку або час ад часу калыхаць.

• Лёгкі ветрык пакалыхваў фіранкі на вокнах.

|| наз. пакалыхванне, ✂.

пакамячыць, ✂; зак.

1. гл. камячыць.

2. Крыху скамячыць, змяць.

   • П. касцюм у дарозе.

пакаранне, ✂, н.

Мера ўздзеяння за зробленае злачынства, правіннасць, кара.

• Заслужанае п.

пакарацець, ✂; зак.

Стаць карацейшым.

• Сукенка пакарацела.
• З надыходам зімы дні пакарацелі.

|| наз. пакарачэнне, ✂.

пакараціць, ✂; зак.

Зрабіць карацейшым.

• П. паліто.

|| наз. пакарачэнне, ✂.

пакарыцель, ✂, м.

Той, хто пакарыў або пакарае каго-, што-н.

• Пакарыцелі цаліны.
• Чалавек — п. космасу.

|| ж. пакарыцелька, ✂.

пакарыцца, ✂; зак.

1. Падпарадкавацца чыёй-н. уладзе, волі.

   • Не пакорымся нахабным заваёўнікам.

2. чаму. Змірыцца з чым-н., адмовіўшыся ад супраціўлення чаму-н.

   • П. лёсу.

|| незак. пакарацца, ✂.

пакарыць, ✂; зак.

1. Падпарадкаваць сваёй уладзе, заваяваць.

   • П. крэпасць.
   • Чалавек пакарыў космас.

2. перан. Выклікаць у каго-н. сімпатыю, давер да сябе.

   • П. дзявочае сэрца.

|| незак. пакараць, ✂.

|| наз. пакарэнне, ✂.

пакатасць, ✂, ж.

1. гл. пакаты.

2. Пакатая паверхня.

   • П. узгорка.

пакатацца, ✂; зак.

Правесці некаторы час, катаючыся на чым-н.

• П. на веласіпедзе.