пакамячыць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. гл. камячыць.

  2. Крыху скамячыць, змяць.

    • П. касцюм у дарозе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)