пакарыцель, ​, м.

Той, хто пакарыў або пакарае каго-, што-н.

  • Пакарыцелі цаліны.
  • Чалавек — п. космасу.

|| ж. пакарыцелька, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)