пакарыць, ✂; зак.

  1. Падпарадкаваць сваёй уладзе, заваяваць.

    • П. крэпасць.
    • Чалавек пакарыў космас.

  2. перан. Выклікаць у каго-н. сімпатыю, давер да сябе.

    • П. дзявочае сэрца.

|| незак. пакараць, ✂.

|| наз. пакарэнне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)