Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

папамокнуць, ; зак. (разм.).

Мокнуць доўга, неаднаразова.

папамучыцца, і папамучвацца, ; зак. (разм.).

Мучыцца доўга, неаднаразова.

  • Папамучыліся (-мучваліся) людзі, як вёска згарэла.

папанасіць, і папаношваць, ; зак. (разм.).

Насіць доўга, неаднаразова; панасіць многа каго-, чаго-н.

  • Папанасіць (-ношваць) вады, дроў.

папапіць, і папапіваць, ; зак. (разм.).

Піць неаднаразова; папіць многа чаго-н.

  • Папапіць (папапіваць) піўка.

папаплакаць, і папаплакваць, ; зак. (разм.).

Плакаць доўга, неаднаразова.

  • Папаплакаць (папаплакваць) па бацьку.

папапрасіць, і папапрошваць, ; зак. (разм.).

Прасіць доўга, неаднаразова.

папар, , м.

Поле, пакінутае на адно лета незасеяным з мэтай паляпшэння глебы пад пасеў азімых.

  • Узараць п.
  • Пасвіць жывёлу на папары.

|| прым. папарны, .

папарабіць, і папаробліваць, ; зак.

Рабіць многа, доўга, неаднаразова.

папарадкаваць, ; зак.

Прывесці ў парадак, навесці парадак.

  • П. мэблю.

папаразаць, ; зак. (разм.).

Рэзаць доўга, неаднаразова.

  • П. дроў.