папанасіць (папаношваць) дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Насіць доўга, неаднаразова; панасіць многа каго-, чаго-н.

  • Папанасіць (-ношваць) вады, дроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)