папапіць (папапіваць) дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Піць неаднаразова; папіць многа чаго-н.

  • Папапіць (папапіваць) піўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)