Verbum

пакланяцца, ✂; незак. (высок.).

Адносіцца да каго-, чаго-н. з глыбокай пашанай, павагай.

• П. таленту пісьменніка.

|| наз. пакланенне, ✂.

паклёп, ✂, м.

Ілжывае абвінавачанне.

• Узвесці п. на каго-н.

паклёпнік, ✂, м.

Той, хто паклёпнічае на каго-, што-н.

|| ж. паклёпніца, ✂.

паклёпніцкі, ✂.

Які мае адносіны да паклёпу, які змяшчае паклёп.

• Паклёпніцкія прыёмы.
• Паклёпніцкая заява.

паклёпнічаць, ✂; незак.

Распаўсюджваць пра каго-, што-н. заведама ілжывыя чуткі.

|| зак. напаклёпнічаць, ✂.

|| наз. паклёпніцтва, ✂.

паклон, ✂, м.

1. Нахіленне галавы або верхняй часткі тулава ў знак прывітання, удзячнасці, пакорнасці і пад.

   • Нізкі п.
   • Зямны п. (да зямлі).
   • Адбіваць паклоны (кланяцца).
   • Біць паклоны (кланяцца ў час малітвы).

2. перан. Пажаданне дабра, шчасця, прывітанне.

   • Паслаць, перадаць п. каму-н.

◊

• Ісці з паклонам да каго (разм.) — звяртацца з просьбай аб дапамозе, садзейнічанні да каго-н.

паклоннік, ✂, м.

1. Той, хто з захапленнем пакланяецца каму-, чаму-н., прыхільнік.

   • П. мастацтва.
   • П. чыйго-н. таленту.

2. Закаханы ў каго-н. чалавек.

   • У яе было многа паклоннікаў.

|| ж. паклонніца, ✂.

пакляваць​¹, ✂; зак.

1. Скляваць усё.

   • Птушкі паклявалі ўвесь корм.

2. Скляваць крыху.

   • Грыб крыху пакляваны.

3. Правесці некаторы час, клюючы.

пакляваць​², ✂; незак.

Абтыкаць пазы, дзіркі пакуллем.

пакой, ✂, м.

1. Асобнае памяшканне для жылля ў кватэры.

   • Ізаляваны п.

2. мн. Раскошныя жылыя памяшканні ў царскім палацы.

◊

• Прыёмны пакой — памяшканне для прыёму хворых, якія паступаюць у бальніцу.

|| прым. пакаёвы, ✂.