паклоннік, ​✂, м.

  1. Той, хто з захапленнем пакланяецца каму-, чаму-н., прыхільнік.

    • П. мастацтва.
    • П. чыйго-н. таленту.

  2. Закаханы ў каго-н. чалавек.

    • У яе было многа паклоннікаў.

|| ж. паклонніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)