Verbum

паклон, ✂, м.

1. Нахіленне галавы або верхняй часткі тулава ў знак прывітання, удзячнасці, пакорнасці і пад.

   • Нізкі п.
   • Зямны п. (да зямлі).
   • Адбіваць паклоны (кланяцца).
   • Біць паклоны (кланяцца ў час малітвы).

2. перан. Пажаданне дабра, шчасця, прывітанне.

   • Паслаць, перадаць п. каму-н.

◊

• Ісці з паклонам да каго (разм.) — звяртацца з просьбай аб дапамозе, садзейнічанні да каго-н.