паклон назоўнік | мужчынскі род

  1. Нахіленне галавы або верхняй часткі тулава ў знак прывітання, удзячнасці, пакорнасці і пад.

    • Нізкі п.
    • Зямны п. (да зямлі).
    • Адбіваць паклоны (кланяцца).
    • Біць паклоны (кланяцца ў час малітвы).
  2. пераноснае значэнне: Пажаданне дабра, шчасця, прывітанне.

    • Паслаць, перадаць п. каму-н.

Ісці з паклонам да каго (размоўнае) — звяртацца з просьбай аб дапамозе, садзейнічанні да каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)