Verbum

падупалы, ✂ (разм.).

1. Які пачаў занепадаць.

   • Падупалая гаспадарка.

2. Слабы, хваравіты.

   • П. здароўем чалавек.

падупасці, ✂; зак. (разм.).

1. Прыйсці да заняпаду.

   • Гаспадарка падупала.

2. Стаць слабым, хваравітым.

   • Стары зусім падупаў.

|| незак. падупадаць, ✂.

падурнець, ✂; зак. (разм.).

Здурнець — пра ўсіх, многіх.

• Няўжо яны падурнелі ўсе?

падурэць, ✂; зак. (разм.).

1. Дурэць некаторы час.

   • Няхай дзеці трохі падурэюць.

2. Прыйсці ў стан адурэння — пра ўсіх, многіх.

   • Ад ацэтону ледзь не падурэлі.

падучы, ✂:

• падучая хвароба (разм.) — эпілепсія.

падушачка, ✂, ж.

1. гл. падушка.

2. мн. Гатунак цукерак, якія па форме нагадваюць падушку.

падушка, ✂, ж.

1. Зашыты з усіх бакоў чахол, набіты пер’ем, сенам і пад., на які кладуць галаву ў час спання.

   • Пуховая п.

2. Тое, што з’яўляецца апорай чаго-н., прымае на сябе ціск, трэнне і пад. (спец.).

   • П. механізма.

◊

• Кіслародная падушка — у медыцыне: ёмішча з кіслародам (у форме падушкі).

|| памянш. падушачка, ✂.

• Падушачкі пальцаў (перан.).

|| прым. падушачны, ✂.

падушны, ✂.

Даўней: падатак, які браўся з кожнага чалавека, з душы.

• П. падатак.

падушыцца, ✂; зак.

1. Стаць падушаным, памятым.

   • Ягады ў кошыку падушыліся.

2. Задыхнуцца — пра ўсіх, многіх (разм.).

   • Мы там ледзь не падушыліся ад дыму.

падушыць​¹, ✂; зак.

1. Задушыць усіх, многіх.

   • П. усіх мух.

2. Раздушыць, памяць.

   • П. многа ягад.

3. Душыць некаторы час.