падушка

назоўнік | жаночы род

  1. Зашыты з усіх бакоў чахол, набіты пер’ем, сенам і пад., на які кладуць галаву ў час спання.

    • Пуховая п.

  2. Тое, што з’яўляецца апорай чаго-н., прымае на сябе ціск, трэнне і пад. (спецыяльны тэрмін).

    • П. механізма.

Кіслародная падушка — у медыцыне: ёмішча з кіслародам (у форме падушкі).

|| памяншальная форма: падушачка.

  • Падушачкі пальцаў (пераноснае значэнне).

|| прыметнік: падушачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)