Verbum

павек, прысл.

Назаўсёды, навек.

• П. гэтага не забуду.

павека, ✂, н.

Рухомая складка скуры, якая прыкрывае вока.

• Апусціць павекі.

павелічальны, ✂.

1. Які служыць для павелічэння таго, што разглядаецца.

   • Павелічальнае шкло.

2. У граматыцы: звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія абазначаюць большы памер прадмета ці большую ступень якасці, а таксама эмацыянальныя адносіны (напр. дамішча, велічэзны).

   • Павелічальныя суфіксы.

павераны, ✂, м. (кніжн.).

Асоба, афіцыйна ўпаўнаважаная дзейнічаць ад чыйго-н. імя.

• П. ў справах (дыпламатычны прадстаўнік, ніжэйшы на ранг за пасла ці пасланніка).
• Прысяжны п. (у царскай Расіі: адвакат).

павер’е, ✂, н.

Паданне, заснаванае на забабонах.

• Народныя павер’і.

паверка, ✂, ж.

Пераклічка, якая робіцца для праверкі наяўнасці людзей.

• Ранішняя п. салдат.

паверсе, прысл.

1. Па верхняй частцы, верхам.

   • Пажар ішоў п.

2. Зверху, паверх чаго-н.

   • Падперазаўся п. вузенькай папружкай.

паверх​¹, ✂, м.

Частка будынка, у якой памяшканні знаходзяцца на адным узроўні.

• Жыць на пятым паверсе.
• Падвальны п.

паверх​², прыназ.

1. Ужыв. пры абазначэнні паверхні, вышэй якой або на некаторай адлегласці ад якой што-н. размяшчаецца ці адбываецца.

   • Глядзець п. акуляраў.

2. На паверхні чаго-н.

   • Прылегчы на ложак п. коўдры.

паверхневы, ✂.

Які знаходзіцца, адбываецца на паверхні, каля паверхні.

• П. слой глебы.
• Паверхневае дыханне (неглыбокае).