паверх​2 прыназоўнік

  1. Ужыв. пры абазначэнні паверхні, вышэй якой або на некаторай адлегласці ад якой што-н. размяшчаецца ці адбываецца.

    • Глядзець п. акуляраў.

  2. На паверхні чаго-н.

    • Прылегчы на ложак п. коўдры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)