павераны, ✂, м. (кніжн.).

Асоба, афіцыйна ўпаўнаважаная дзейнічаць ад чыйго-н. імя.

  • П. ў справах (дыпламатычны прадстаўнік, ніжэйшы на ранг за пасла ці пасланніка).
  • Прысяжны п. (у царскай Расіі: адвакат).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)