Verbum

пахіліць, ✂; зак.

Нахіліць, нагнуць.

• П. слуп.
• П. галаву.

|| незак. пахіляць, ✂.

пахілы, ✂.

1. Які пахіліўся, пакасіўся.

   • Пахілая бяроза.
   • Пахілая будыніна.

2. Згорблены (пра чалавека).

3. Які паступова паніжаецца, пакаты.

   • П. ўзгорак.

|| наз. пахіласць, ✂.

пахіснуцца, ✂; зак.

1. Страціўшы раўнавагу, хіснуцца.

   • П. ад удару.

2. перан. Стаць менш устойлівым, менш трывалым; сапсавацца, пагоршыцца.

   • Справы яго пахіснуліся.
   • Здароўе пахіснулася.

3. Запанікаваць, завагацца.

   • Вораг пахіснуўся і пачаў адступаць.

пахіснуць, ✂; зак.

1. Хіснуўшы, нахіліць.

   • П. слуп.
   • Чалавека пахіснула (безас.) ад слабасці.

2. перан. Зрабіць менш устойлівым, менш трывалым; выклікаць няўпэўненасць у чым-н.

   • П. чый-н. аўтарытэт.
   • Гора нікога не пахіснула.
   • П. сваё здароўе.

пахіствацца, ✂; незак.

Хістацца злёгку, час ад часу.

• Ісці пахістваючыся.
• Чарот пахістваўся ад ветру.

пахістваць, ✂; незак.

Злёгку, час ад часу хістаць.

• Вецер пахістваў дрэвы.

пахкі, ✂ (разм.).

Які мае моцны пах, пахучы.

• П. хлеб.
• Пахкае сена.

|| наз. пахкасць, ✂.

пахмелле, ✂, н.

1. гл. пахмяліцца.

2. Дрэннае самаадчуванне пасля моцнай выпіўкі, п’янства.

   • Баліць галава з пахмелля.

◊

• Пахмелле ад чужога вяселля (разм.) — непрыемнасці з-за другіх, па чужой віне.

|| прым. пахмельны, ✂.

пахмурнець, ✂; зак. і незак.

1. зак. Стаць хмурным, хмурнейшым.

   • Пасля гэтых слоў ён адразу пахмурнеў.

2. незак. Станавіцца пахмурным, хмурнець.

   • Чалавек усё больш пахмурнеў.

пахмурны, ✂.

1. Змрочны, хмарны, з небам, пакрытым воблакамі.

   • Пахмурнае надвор’е.
   • Сёння пахмурна (у знач. вык.).

2. перан. Змрочны, невясёлы.

   • П. настрой.
   • П. выгляд.

|| наз. пахмурнасць, ✂.