пахіснуць, ✂; зак.

  1. Хіснуўшы, нахіліць.

    • П. слуп.
    • Чалавека пахіснула (безас.) ад слабасці.

  2. перан. Зрабіць менш устойлівым, менш трывалым; выклікаць няўпэўненасць у чым-н.

    • П. чый-н. аўтарытэт.
    • Гора нікога не пахіснула.
    • П. сваё здароўе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)