пахмелле, ✂, н.

  1. гл. пахмяліцца.

  2. Дрэннае самаадчуванне пасля моцнай выпіўкі, п’янства.

    • Баліць галава з пахмелля.

◊

  • Пахмелле ад чужога вяселля (разм.) — непрыемнасці з-за другіх, па чужой віне.

|| прым. пахмельны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)