Verbum

закалыхацца, ✂; зак.

1. Пачаць калыхацца.

   • Закалыхаліся сцягі ў калонах.

2. Дайсці да дрымотнага стану.

   • Закалыхаўся ў машыне.

|| незак. закалыхвацца, ✂.

закалыхаць, ✂; зак.

1. гл. калыхаць.

2. звычайна безас. Калыханнем выклікаць недамаганне, моташнасць.

   • Мяне закалыхала на катэры.

|| незак. закалыхваць, ✂.

закана...

Першая частка складаных слоў, ужыв. замест «закона...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр. заканадаўчы, заканадаўства.

заканадавец, ✂, м.

1. Той, хто ўстанаўлівае законы (у 2 знач.).

2. перан. Той, хто сваім прыкладам устанаўлівае якія-н. правілы, новаўвядзенні.

   • З. мод.

|| прым. заканадаўчы, ✂.

заканадаўства, ✂, н.

1. Сукупнасць законаў (у 2 знач.).

   • Працоўнае з.

2. Укладанне і выданне законаў.

   • Пытанні заканадаўства.

|| прым. заканадаўчы, ✂.

заканазнавец, ✂, м.

Знаток законаў, юрыст.

заканамерны, ✂.

1. Які адпавядае законам (у 1 знач.).

   • Заканамерная з’ява.
   • Заканамернае дзеянне.

2. Тое, што і законны (у 2 знач.).

   • Ваша пытанне цалкам заканамернае.

|| наз. заканамернасць, ✂.

заканурак, ✂, м. (разм.).

Цеснае памяшканне, цёмны куток; патайное або аддаленае месца.

• Прымасціцца ў заканурку.
• Абшукаць усе закануркі.

заканчэнне, ✂, н.

Завяршэнне, канец чаго-н.

• З. школы.
• З. тэрміну дагавору.
• З. рамана.

закапацца, ✂; зак.

1. гл. капацца.

2. Закапаць частку свайго цела ў што-н., засыпаць сябе чым-н.

   • З. ў сена.
   • З. ў кнігі, у работу (перан. цалкам аддацца чытанню, рабоце).

|| незак. закопвацца, ✂.