заканурак назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Цеснае памяшканне, цёмны куток; патайное або аддаленае месца.

  • Прымасціцца ў заканурку.
  • Абшукаць усе закануркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)