закалыхаць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
гл. калыхаць.
-
звычайна безасабовая форма Калыханнем выклікаць недамаганне, моташнасць.
- Мяне закалыхала на катэры.
|| незакончанае трыванне: закалыхваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)