заканадавец назоўнік | мужчынскі род

  1. Той, хто ўстанаўлівае законы (у 2 знач.).

  2. пераноснае значэнне: Той, хто сваім прыкладам устанаўлівае якія-н. правілы, новаўвядзенні.

    • З. мод.

|| прыметнік: заканадаўчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)