Verbum

пастаўнік, ✂, м.

Загарадка для жывёлы ў полі.

пастаўшчык, ✂, м.

Асоба, арганізацыя, якія пастаўляюць матэрыялы, тавары.

• Завод-п.

пастаялец, ✂, м. (разм.).

Жыхар, асоба, якая часова жыве ў нанятай кватэры.

|| ж. пастаялка, ✂.

пастаянны, ✂.

1. Нязменны і аднолькавы заўсёды, бесперапынны.

   • Прырода на Зямлі знаходзіцца ў пастаянным развіцці.
   • Пастаянная велічыня (у матэматыцы).
   • П. ток (у адрозненне ад пераменнага).
   • Пастаянная армія (армія мірнага часу).
   • П. капітал (частка капіталу, што затрачваецца на сродкі вытворчасці і застаецца нязменнай у працэсе вытворчасці).
   • П. заказчык у атэлье.

2. Разлічаны на доўгі тэрмін, не часовы.

   • Пастаянная работа.
   • П. жыхар.

3. Не зменлівы, цвёрды.

   • П. погляд на рэчы.

пастаянства, ✂, н.

1. Нязменнасць у якіх-н. адносінах якіх-н. уласцівасцей, якасцей, элементаў (спец.).

   • Закон пастаянства саставу.

2. Адсутнасць зменлівасці, цвёрдасць у чым-н.

   • П. прывычак.

пастаяць, ✂; зак.

1. гл. стаяць.

2. Стаяць некаторы час.

3. пастой. Ужыв. ў знач.: пачакай, не спяшайся, а таксама як выражэнне здзіўлення, нязгоды, прыпамінання чаго-н. (разм.).

   • Пастой(це), давай(це) добра тут падумаем.

паства, ✂, ж., зб. (уст.).

Вернікі, прыхаджане якой-н. царквы.

пастка, ✂, ж.

1. Прыстасаванне для лоўлі звяроў.

   • Паставіць пастку на шашка.

2. Нечаканая небяспека, засада.

   • Унікнуць пасткі на дарозе.

3. перан. Хітры манеўр для заманьвання праціўніка ў небяспечнае становішча.

   • Прыдумаць пастку для ворага.

|| прым. пасткавы, ✂.

пастой, ✂, м.

Стаянка войск, ваенных на прыватных кватэрах.

• Развесці салдат на п.

пастоптваць, ✂; зак.

Стаптаць усё, многае.

• Дзеці пастоптвалі абутак.