пастаяць, ✂; зак.

  1. гл. стаяць.

  2. Стаяць некаторы час.

  3. пастой. Ужыв. ў знач.: пачакай, не спяшайся, а таксама як выражэнне здзіўлення, нязгоды, прыпамінання чаго-н. (разм.).

    • Пастой(це), давай(це) добра тут падумаем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)