Verbum

пазыўны, ✂.

1. Які служыць для прыцягвання ўвагі.

   • П. сігнал.

2. пазыўныя, -ых. Спецыяльныя сігналы для апазнавання радыёстанцыі, судна, вайсковай часці і пад.

   • Пазыўныя радыёстанцыі.
   • Прыняць чые-н. пазыўныя.

пазычыць, ✂; зак.

1. што і чаго каму. Даць у доўг.

   • П. каму-н. грошы або грошай.

2. што і чаго ў каго. Узяць у доўг.

   • П. у каго-н. грошы або грошай.

◊

• У сабакі вачэй пазычыць або пазычыўшы (разм. неадабр.) — страціць сумленне, пачуццё сораму.

|| незак. пазычаць, ✂.

◊

• Не пазычаць чаго — ёсць, хапае.

  • Гэтаму чалавеку розуму не пазычаць.

паз’ядаць, ✂; зак.

1. З’есці за некалькі прыёмаў усё, многае.

2. Пашкодзіць ядавітым рэчывам што-н. у многіх месцах, усюды.

   • Кіслата паз’ядала скуру на руках.

паз’язджацца, ✂; зак.

З’ехацца ў адно месца — пра ўсіх, многіх.

• Спецыялісты паз’язджаліся на канферэнцыю.

паз’язджаць, ✂; зак.

1. З’ехаць, спусціцца адкуль-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

   • Лыжнікі паз’язджалі з гары.

2. Едучы, павярнуць куды-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

   • Машыны паз’язджалі ўбок.

3. Выехаць адкуль-н. — пра ўсіх, многіх.

   • Моладзь паз’язджала з вёскі ў горад.

4. перан. Ссунуцца, збіцца — пра ўсё, многае.

   • Панчохі паз’язджалі з ног.

пазямельны, ✂.

Які мае адносіны да ўладання і карыстання зямлёй.

• П. падатак.

пазяхаць, ✂; незак.

Міжвольна сутаргава ўдыхаць і адразу выдыхаць паветра з шырока адкрытым ротам (пры жаданні спаць, пры стоме).

|| аднакр. пазяхнуць, ✂.

|| наз. пазяханне, ✂.

|| прым. пазяхальны, ✂.

• Пазяхальныя рухі.

позна... (а таксама пазна...).

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) позні (у 1 знач.), напр. познаантычны, познарэнесансны; позналедніковы (перыяд);
• 2) позні (у 3 знач.), напр. познавыспяваючы.