пазычыць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. што і чаго каму. Даць у доўг.

    • П. каму-н. грошы або грошай.
  2. што і чаго ў каго. Узяць у доўг.

    • П. у каго-н. грошы або грошай.

У сабакі вачэй пазычыць або пазычыўшы (размоўнае неадабральнае) — страціць сумленне, пачуццё сораму.

|| незакончанае трыванне: пазычаць.

Не пазычаць чаго — ёсць, хапае.

  • Гэтаму чалавеку розуму не пазычаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)