Verbum

пазычыць, ✂; зак.

1. што і чаго каму. Даць у доўг.

   • П. каму-н. грошы або грошай.

2. што і чаго ў каго. Узяць у доўг.

   • П. у каго-н. грошы або грошай.

◊

• У сабакі вачэй пазычыць або пазычыўшы (разм. неадабр.) — страціць сумленне, пачуццё сораму.

|| незак. пазычаць, ✂.

◊

• Не пазычаць чаго — ёсць, хапае.

  • Гэтаму чалавеку розуму не пазычаць.