Verbum

паз’язджаць, ✂; зак.

1. З’ехаць, спусціцца адкуль-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

   • Лыжнікі паз’язджалі з гары.

2. Едучы, павярнуць куды-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

   • Машыны паз’язджалі ўбок.

3. Выехаць адкуль-н. — пра ўсіх, многіх.

   • Моладзь паз’язджала з вёскі ў горад.

4. перан. Ссунуцца, збіцца — пра ўсё, многае.

   • Панчохі паз’язджалі з ног.