Verbum

пабіцца, ✂; зак.

1. гл. біцца.

2. Быць разбітым, пацісканым, патоўчаным ад удараў, штуршкоў і пад.

   • Яблыкі пабіліся ў дарозе.
   • Шыба пабілася.

пабіць, ✂; зак.

1. гл. біць.

2. Забіць у якой-н. колькасці, перабіць.

   • Ён сотні ворагаў пабіў.

3. Перамагчы ў спаборніцтве, гульні, спрэчцы.

   • У штурханні ядра ён пабіў усіх.

4. Пашкодзіць (пасевы і інш.).

   • Град пабіў жыта.

5. Разбіўшы, знішчыць, паламаць што-н. адно або ўсё, многае.

   • П. талерку.
   • П. пасуду.

6. Сапсаваць, пашкодзіць (пра воспу, моль і пад.).

   • Моль пабіла паліто.
   • Воспа пабіла твар.

7. Узнікнуць; усыпаць або пакрыцца чым-н.

   • Бровы пабіла сівізна.

8. У картачнай гульні: пакрыць карту партнёра старшай картай.

паблажка, ✂, ж. (разм.).

Нястрогія, паблажлівыя адносіны да каго-н.

• Даваць каму-н. паблажку.

паблажлівы, ✂.

1. Нястрогі, непатрабавальны.

   • Паблажлівыя адносіны.

2. Мяккі, велікадушны.

   • П. лёс.

|| наз. паблажлівасць, ✂.

паблажэлы, ✂.

Схуднелы; непрывабны.

• П. твар.

паблізу, прысл. і прыназ.

1. прысл. Блізка, непадалёку.

   • Рэчка ёсць п.

2. прыназ. Указвае на размяшчэнне блізка ад чаго-н.

   • Вёска стала п. возера.

паблукаць, ✂; зак.

1. Пахадзіць у пошуках дарогі.

2. Павандраваць, пахадзіць у вольны час (разм.).

   • П. каля возера.

паблытацца, ✂; зак.

Пераплесціся паміж сабой, пераблытацца.

• Ніткі паблыталіся.

паблытаць, ✂; зак.

1. Зблытаць, пераблытаць.

   • П. дрот.

2. Прыняць адно за другое.

   • Я гэта ні з чым не паблытаю.

пабляднелы, ✂.

1. Які стаў бледным.

   • П. твар.

2. Які страціў свае яркія фарбы, стаў цьмяным.

   • Пабляднелыя зоркі.