Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

папоўна, , ж. (разм.).

Дачка папа.

папоўначы, прысл.

Пасля 12 гадзін ночы.

папоўніцца, ; зак.

Стаць паўнейшым, павялічыцца.

  • Атрад папоўніўся новымі байцамі.

|| незак. папаўняцца, .

папоўніцы, прысл. (разм.).

На поўны рот, прагна (есці).

  • Умінаць п. хлеб.

папоўніць, ; зак.

Павялічыць дабаўленнем новага да чаго-н., што ёсць.

  • П. роту байцамі.
  • П. свае веды.

|| незак. папаўняць, .

|| наз. папаўненне, .

папрабіваць, ; зак.

  1. Прабіць, праламаць што-н. у многіх месцах; прайсці праз што-н. з сілай — пра ўсё, многае.

    • П. палонкі.
    • Крыніцы папрабівалі пясок.
  2. Пракалоць чым-н. вострым усё, многае.

    • П. ногі на цвікі.

паправальвацца, ; зак.

Праваліцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

  • Коні паправальваліся ў балота.
  • П. на ўступных экзаменах.

паправіцца, ; зак.

  1. Выправіць сваю памылку (звычайна пры выказванні).

  2. Палепшыцца, змяніцца на лепшае.

    • Справы паправіліся.
  3. Стаць здаравейшым, памажнець.

    • П. пасля санаторыя.

|| незак. папраўляцца, .

|| наз. папраўка, .

  • Пайшло на папраўку.

паправіць, ; зак.

  1. Ліквідаваўшы пашкоджанні, зрабіць прыгодным для карыстання.

    • П. калёсы.
  2. Прывесці да належнага выгляду, парадку.

    • П. хустку на галаве.
  3. Палепшыць, умацаваць.

    • П. сваё здароўе.
  4. Тое, што і выправіць​1 (у 3 знач.).

    • П. памылкі.
  5. Указаць каму-н. на зробленую памылку.

    • П. студэнта.

|| незак. папраўляць, .

|| наз. папраўка, .

папраганяць, ; зак.

  1. Прагнаць, прымусіць пайсці адкуль-н. усіх, многіх.

    • Дождж папраганяў людзей з поля.
  2. Пракласці ў патрэбным напрамку многа чаго-н.

    • П. барозны плугам.