папраганяць, ✂; зак.

  1. Прагнаць, прымусіць пайсці адкуль-н. усіх, многіх.

    • Дождж папраганяў людзей з поля.

  2. Пракласці ў патрэбным напрамку многа чаго-н.

    • П. барозны плугам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)