Verbum

пакатаць, ✂; зак.

Павазіць, пракаціць крыху.

• П. дзяцей на санках.

пакаты, ✂.

Нахілены, без крутасці.

• П. дах.

|| наз. пакатасць, ✂.

пакаўзнуцца, ✂; зак.

Тое, што і паслізнуцца.

пакахацца, ✂; зак. (разм.).

Пакахаць адзін аднаго.

пакахаць, ✂; зак.

Адчуць каханне да каго-, чаго-н., палюбіць.

• П. дзяўчыну.

пакацісты, ✂.

З паступовым паніжэннем, адхонны, пакаты.

• П. бераг.

|| наз. пакацістасць, ✂.

пакаціцца, ✂; зак.

1. Пачаць каціцца.

   • Мяч пакаціўся па падлозе.

2. На спуску: упасці, круцячыся; наогул упасці рэзка, адразу (разм.).

   • Чалавек аступіўся і пакаціўся з абрыву.

◊

• Пакаціцца са смеху (разм.) — гучна рассмяяцца.

пакаціць, ✂; зак.

1. Прымусіць каціцца.

• П. бервяно.

1. Хутка паехаць, адправіцца куды-н. (разм.).

   • Машына пакаціла ў бок горада.
   • Яны пакацілі на поўдзень.

2. Паваліць, прымусіць упасці (разм.).

   • Ён пакаціў мяне на зямлю.

пакачацца, ✂; зак.

Правесці час, качаючыся.

• П. на траве.

пакашліваць, ✂; незак.

Злёгку, з перапынкамі кашляць.

• Чалавек курыў і пакашліваў.

|| наз. пакашліванне, ✂.