пакаціцца, ✂; зак.

  1. Пачаць каціцца.

    • Мяч пакаціўся па падлозе.

  2. На спуску: упасці, круцячыся; наогул упасці рэзка, адразу (разм.).

    • Чалавек аступіўся і пакаціўся з абрыву.

◊

  • Пакаціцца са смеху (разм.) — гучна рассмяяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)