пакаціць,
- Прымусіць каціцца.
- П. бервяно.
-
Хутка паехаць, адправіцца куды
-н. (разм. ).- Машына пакаціла ў бок горада.
- Яны пакацілі на поўдзень.
-
Паваліць, прымусіць упасці (
разм. ).- Ён пакаціў мяне на зямлю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)