Verbum

пажаніцца, ✂; зак.

1. гл. жаніцца.

2. Ажаніцца — пра ўсіх, многіх.

   • Моладзь пажэніцца.
   • Сыны ўжо пажаніліся.

пажаніць, ✂; зак.

1. Паяднаць шлюбам, уладзіць чый-н. шлюб.

   • Думаем п. гэту пару.

2. Ажаніць усіх, многіх.

   • П. сыноў.

пажар, ✂, м.

1. Агонь, які ахоплівае і знішчае ўсё, што можа гарэць.

   • Лясны п.
   • Як на п. бегчы (вельмі хутка, паспешліва; разм.).
   • Не на п. (выраз, які ўжыв. у знач.: няма куды спяшацца; разм.).

2. перан., каго. Ужыв. у некаторых выразах для абазначэння падзей, якія бурна развіваюцца, праяўляюцца (высок.).

   • П. вайны.
   • П. рэвалюцыі.

|| прым. пажарны, ✂.

• Пажарная машына.

пажарнік, ✂, м.

Тое, што і пажарны (у 2 знач.).

пажарны, ✂.

1. гл. пажар.

2. Работнік пажарнай каманды.

   • Пажарныя былі ў касках.

◊

• На ўсякі пажарны выпадак (разм. жарт) — на ўсякі выпадак.

• У пажарным парадку (разм.) — з паспешнасцю, даволі хутка.

пажарышча, ✂, н.

Месца, дзе быў пажар.

• Лясное п.

пажаўцелы, ✂.

Які зрабіўся жоўтым.

• П. бярэзнік.

пажаць, ✂; зак.

1. Зжаць (гл. жаць).

   • П. ячмень.
   • Што пасееш, тое і пажнеш (прыказка).

2. перан. Здабыць, атрымаць, заслужыць што-н. (высок.).

   • П. славу.
   • Хто пасее агонь, пажне пажар (прыказка).

|| незак. пажынаць, ✂.

пажоўклы, ✂.

Які зрабіўся жоўтым, набыў жоўтае адценне.

• Пажоўклая папера.
• Пажоўклая трава.

пажраць, ✂; зак. (разм.).

1. чаго і без дапаўнення. З’есці чаго-н. у якой-н. колькасці, прыняць ежу.

2. Прагна з’есці ўсё (звычайна пра жывёл).

   • Саранча пажрала пасевы.

|| незак. пажыраць, ✂.

• П. кнігі (перан. чытаць вельмі многа з захапленнем).
• П. вачамі каго-, што-н. (перан. прагна, не адрываючыся глядзець на каго-, што-н.).