пажраць, ✂; зак. (разм.).

  1. чаго і без дапаўнення. З’есці чаго-н. у якой-н. колькасці, прыняць ежу.

  2. Прагна з’есці ўсё (звычайна пра жывёл).

    • Саранча пажрала пасевы.

|| незак. пажыраць, ✂.

  • П. кнігі (перан. чытаць вельмі многа з захапленнем).
  • П. вачамі каго-, што-н. (перан. прагна, не адрываючыся глядзець на каго-, што-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)