Verbum

панесціся, ✂; зак.

Пачаць несціся.

• Коннік панёсся да лесу.
• Панеслася песня.
• Чуткі панесліся па вёсках.

панібрацтва, ✂, н.

Залішняя бесцырымоннасць, фамільярнасць у абыходжанні з кім-н.

|| прым. панібрацкі, ✂.

паніжэць, ✂; зак.

1. Зрабіцца ніжэйшым або размясціцца ніжэй.

   • Чалавек ад страху паніжэў.
   • Сонца паніжэла.

2. Паменшыцца (пра ўзровень, інтэнсіўнасць і пад.).

   • Напружанне току паніжэла.

панізіцца, ✂; зак.

Зрабіцца больш нізкім (у 2, 3 і 7 знач.).

• Паспяховасць студэнтаў панізілася.
• Цэны панізіліся.
• Узровень вады панізіўся.

|| незак. паніжацца, ✂.

|| наз. паніжэнне, ✂.

панізіць, ✂; зак.

Зрабіць больш нізкім (у 2, 3 і 7 знач.).

• П. цэны.
• П. узровень вады.
• П. каго-н. па пасадзе.
• П. напружанасць у электрасетцы.
• П. гук.

◊

• Панізіць голас — пачаць гаварыць цішэй, ціха.

|| незак. паніжаць, ✂.

|| наз. паніжэнне, ✂.

|| прым. паніжальны, ✂.

• Паніжальная падстанцыя.

панізоўе, ✂, н.

Мясцовасць па ніжнім цячэнні ракі.

|| прым. панізовы, ✂.

паніка, ✂, ж.

Непераадолены жах і разгубленасць, якія адразу авалодваюць чалавекам або мноствам людзей.

• Людзі кідаліся ў паніцы хто куды.
• У варожым стане пачалася п.

|| прым. панічны, ✂.

панікаваць, ✂; незак. (разм.).

Паддавацца паніцы, моцна хвалявацца.

панікадзіла, ✂, н.

Люстра або кандэлябр у царкве.

|| прым. панікадзільны, ✂.

панікёр, ✂, м. (разм.).

Той, хто паддаецца паніцы, распаўсюджвае яе.

|| ж. панікёрка, ✂.

|| прым. панікёрскі, ✂.