панізіць, ; зак.

Зрабіць больш нізкім (у 2, 3 і 7 знач.).

  • П. цэны.
  • П. узровень вады.
  • П. каго-н. па пасадзе.
  • П. напружанасць у электрасетцы.
  • П. гук.

  • Панізіць голас — пачаць гаварыць цішэй, ціха.

|| незак. паніжаць, .

|| наз. паніжэнне, .

|| прым. паніжальны, .

  • Паніжальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)