паніка, ✂, ж.

Непераадолены жах і разгубленасць, якія адразу авалодваюць чалавекам або мноствам людзей.

  • Людзі кідаліся ў паніцы хто куды.
  • У варожым стане пачалася п.

|| прым. панічны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)