Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчшэя.
абгджклмностуфхцшыэ’

арла́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйная драпежная птушка сямейства ястрабіных; марскі арол.

|| прым. арла́навы, -ая, -ае.

арлекі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Традыцыйны персанаж італьянскай «камедыі масак», паяц, камедыянт.

|| прым. арлекі́нскі, -ая, -ае.

арлекіна́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -на́д, ж.

Камедыя з арлекінам у галоўнай ролі.

|| прым. арлекіна́дны, -ая, -ае.

арле́ц, -ляцу́, м. (разм.).

Мінерал вішнёва-ружовага колеру; раданіт.

арлі́ны гл. арол.

арлі́ца, -ы, мн. -ы, -лі́ц, ж.

Самка арла.

арля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Старая гульня, сэнс якой у адгадцы: ляжа падкінутая манета гербавым малюнкам (арлом) ці процілеглым бокам (рэшкай).

арляня́ і арлянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня арла.