Verbum

арка́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., каго-што.

Лавіць арканам.

|| зак. заарка́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -ка́нь; -нены.

арке́стр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сукупнасць музычных інструментаў для выканання музычных твораў; калектыў музыкантаў, якія разам выконваюць твор на розных інструментах.

Духавы а.

Струнны а.

2. Месца ў тэатры перад сцэнай, дзе знаходзяцца музыканты.

|| прым. арке́стравы, -ая, -ае.

аркестрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) аркестроўку чаго-н.

аркестра́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант з аркестра.

|| ж. аркестра́нтка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -так.

|| прым. аркестра́нцкі, -ая, -ае.

аркестро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж. (спец.).

Выклад музычнага твора для выканання аркестрам або інструментальным ансамблем; інструментоўка.

А́рктыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (з вялікай літары).

Паўночная палярная вобласць зямнога шара.

|| прым. аркты́чны, -ая, -ае.

а́ркуш, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Стандартны (тонкі, плоскі) кавалак паперы.

А. са сшытка.

2. Адзінка вымярэння аб’ёму друкаванага тэксту (спец.).

○

Аўтарскі аркуш — 40000 друкарскіх знакаў з прабеламі.

|| прым. а́ркушны, -ая, -ае.

арла́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйная драпежная птушка сямейства ястрабіных; марскі арол.

|| прым. арла́навы, -ая, -ае.

арлекі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Традыцыйны персанаж італьянскай «камедыі масак», паяц, камедыянт.

|| прым. арлекі́нскі, -ая, -ае.

арлекіна́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -на́д, ж.

Камедыя з арлекінам у галоўнай ролі.

|| прым. арлекіна́дны, -ая, -ае.