Verbum

ардынату́ра, -ы, ж.

1. Пасада ардынатара або ардынарнага прафесара.

2. Род практычнай медыцынскай аспірантуры.

Клінічная а.

арды́нскі гл. арда.

ардэнано́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

Чалавек або арганізацыя, узнагароджаныя ордэнам¹.

ардэнано́сны, -ая, -ае.

Узнагароджаны ордэнам¹.

Ардэнаносная рэспубліка.

ар’ерга́рд, -а, мн. -ы, -аў, м.

Частка войска (або флоту), якая знаходзіцца ззаду галоўных сіл пры паходзе і забяспечвае надзейнасць тылу.

|| прым. ар’ерга́рдны, -ая, -ае.

аржа́нішча, -а, н.

Тое, што і іржышча.

аржаны́, -а́я, -о́е.

Тое, што і жытні.

А. хлеб.

а́рка, -і, ДМ а́рцы, мн. -і, а́рак, ж.

1. Дугападобнае перакрыцце праёма ў сцяне (акна, дзвярэй) або пралёта паміж дзвюма апорамі і пад.

2. Збудаванне ў выглядзе вялікіх варот такой формы як элемент дэкору.

Трыумфальная а.

|| прым. а́рачны, -ая, -ае.

арка́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ка́д, ж.

Шэраг аднолькавых па форме і велічыні арак, якія апіраюцца на слупы або калоны і складаюць архітэктурнае цэлае.

арка́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Доўгая вяроўка з рухомай пятлёй на канцы для лоўлі коней і іншых жывёлін; ласо.

|| прым. арка́нны, -ая, -ае.