Verbum

каверко́т

(англ. covercoat)

сорт шарсцяной або паўшарсцяной тканіны для верхняга адзення.

каве́рна

(лац. caverna)

1) пустата, поласць у горнай пародзе;

2) поласць, якая ўтвараецца ў органах цела ў выніку разбурэння арганічнай тканкі хваробай, напр. у лёгкіх, печані, нырках.

кавернаме́трыя

(ад лац. caverna = поласць, пячора + -метрыя)

вымярэнні, якія даюць крывую змен дыяметра буравой свідравіны з глыбінёй.

кавернатамі́я

(ад лац. caverna = поласць, пячора + -тамія)

хірургічная аперацыя рассякання кавернознай поласці пры захворванні на туберкулёз лёгкіх.

каверно́зны

(лац. cavernosus)

які мае каверны, з кавернамі (напр. к. вапняк, к-ае лёгкае).

каве́рынг

(англ. covering)

водкуп прададзеных раней каштоўных папер, кантрактаў, тавараў для спынення абавязацельстваў па здзелках на тэрмін, заключаных біржавымі спекулянтамі.

кавіта́цыя

(ад лац. cavitas, -atis = поласць, яма)

утварэнне пузыркоў у вадкасці ў выніку змяншэння ціску пры яе хуткім руху або пад дзеяннем ультрагуку.

каву́н

(тур. kavun)

травяністая расліна сям. гарбузовых з ляжачымі сцёбламі і вялікімі салодкімі сакаўнымі пладамі, пашыраная пераважна ў цёплых зонах, а таксама плод гэтай расліны; на Беларусі вырошчваецца абмежавана.

кавя́рня

(польск. kawiarnia)

невялікі рэстаран, дзе прадаюць каву, чай, закускі, прахаладжальныя напіткі.

кага́л

(ст.-яўр. kahal = сход)

1) яўрэйская абшчына ў старажытнай Польшчы, Вялікім княстве Літоўскім, а таксама ў Расійскай імперыі ў 1772—1844 гг.;

2) перан. шумны бязладны натоўп, зборышча.