Verbum

кауда́льны

(ад лац. cauda = хвост)

анат. размешчаны на падоўжнай восі цела чалавека або жывёлы бліжэй да хваста (пра які-н. орган; проціл. краніяльны).

кауды́льё

(ісп. caudillo = правадыр)

1) афіцыяльны тытул Ф. Франка ў Іспаніі 1939—1975 гг.;

2) дыктатар у некаторых краінах Лац. Амерыкі.

каузалгі́я

(ад гр. kausis = смыленне + algos = боль)

хваравіты стан чалавека, пры якім адчуваецца нясцерпны боль у месцах паражэння нерваў.

кауза́льны

(лац. causalis)

прычынны, абумоўлены прычыннай сувяззю.

кауле́рпа

(н.-лац. caulerpa, ад гр. kaulos = сцябло + herpo = паўзу)

зялёная водарасць класа сіфонавых, якая пашырана ў трапічных і субтрапічных морах.

кауліфло́рыя

(ад лац. caulis сцябло + flos, floris = кветка)

утварэнне кветак непасрэдна на ствале або на старых галінках раслін; уласціва для абляпіхі, какавы, хурмы і інш.