Verbum

ка́ча

(іт. сассіа = літар. паляванне, пагоня)

паэтычны і музычны твор, які ўзнік у Італіі ў 14 ст. і звязаны з адлюстраваннем сцэн палявання.

качава́ць

(цюрк. köč, köčmek)

весці неаселы спосаб жыцця, пераязджаць з месца на месца.

качу́ча

(ісп. cachucha)

іспанскі народны танец.