Verbum

ява́нтрап

(ад яв. Java = назва вострава ў Малайскім архіпелагу + -антрап)

выкапнёвы чалавек неандэртальскага тыпу, рэшткі якога знойдзены на Яве.

ягдта́ш

(ням. Jagdtasche, ад Jagd = паляванне + Tasche = сумка)

паляўнічая сумка для дзічыны.

я́гель

(саам. jiegel)

кусцісты шэры лішайнік, які з’яўляецца асноўным кормам для паўночных аленяў зімой.

ягуа́р

(ням. Jaguar, ад тупі-гуарані jagoara)

драпежны звер сям. кашэчых з чырванавата-жоўтай поўсцю ў чорныя плямы, які водзіцца ў Амерыцы.

ядва́б

(польск. jedwab < чэш. hedvábi, ад ст.-в.-ням. gotawebbi)

уст. і паэт. шоўк.

язмі́н

(н.-лац. jasminus, ад перс. iāsāmīn)

кустовая расліна сям. каменяломнікавых з трайчастым лісцем і белымі духмянымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў тропіках і субтропіках; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

як

(тыбецк. gjak)

буйная жвачная рагатая жывёла з доўгай шэрсцю на ніжняй частцы цела, якая водзіцца ў высакагорных раёнах Цэнтр. Азіі.

якабі́нія

(н.-лац. jacobinia)

вечназялёная травяністая расліна сям. акантавых з суцэльным лісцем і ружовымі, чырвонымі, жоўтымі, белымі або аранжавымі кветкамі, пашыраная ў тропіках і субтропіках Амерыкі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

якабі́нцы

(ад ст.-яўр. Jakob = імя святога)

1) прадстаўнікі рэвалюцыйна-дэмакратычных слаёў Французскай рэвалюцыі 1789—1794 гг.; якія займалі памяшканне ў манастыры святога Якава ў Парыжы; дыктатура якабінцаў, устаноўленая 31 мая—2 чэрвеня 1793 г., была звергнута буйной буржуазіяй 9 тэрмідора (27 ліпеня 1794 г.; гл. тэрмідор);

2) перан. вальнадумцы.

ял

(гал. jol)

вёсельна-парусная марская шлюпка з дзвюма, трыма або чатырма парамі вёсел.