Verbum

шаапі́раваць

(ад ням. M. Schoop = прозвішча швейц. інжынера)

пакрываць прадметы металічным слоем шляхам распылення расплаўленага металу.

ша́баш, ша́бас

(ст.-яўр. šabbath = субота)

1) суботняе свята, прадпісанае іудаізмам;

2) начное зборышча ведзьмаў і ведзьмакоў, якія, паводле сярэдневяковых павер’яў, учынялі шалёны разгул;

3) перан. зверскі ўчынак; варожы разгул.

ша́бер

(ням. Schaber)

рэжучы інструмент, які служыць для падгонкі паверхняў металічных вырабаў, для выраўноўвання, ачысткі паверхні металу і для выскрабання малюнкаў у літаграфскай і гравіравальнай справе.

шабло́н

(ням. Schablone = узор)

1) профіль, контур, абрыс, які з’яўляецца ўзорам для іншых вырабаў;

2) інструмент для праверкі правільнасці формы і памеру гатовых вырабаў;

3) чарцёж архітэктурнай дэталі ў натуральную велічыню;

4) перан. збіты ўзор, які слепа пераймаюць; штамп.

шабо́т

(фр. chabotte)

чыгунная аснова кавадла механічнага молата.

шавіёт

(англ. cheviot, ад Cheviot = назва нагор’я ў Англіі)

лёгкая, мяккая, крыху варсістая шарсцяная ці паўшарсцяная тканіна, з якой шыюць верхнюю вопратку.

шавіні́зм

(фр. chauvinisme)

крайняе праяўленне нацыяналізму, накіраванае на прапаганду нацыянальнай і расавай выключнасці, на ўзвялічванне сваёй нацыі, пропаведзь пагарды да іншых народаў і распальванне нацыянальнай варожасці.

шавіні́ст

(фр. chauviniste)

прыхільнік шавінізму.

шавялю́ра

(фр. chevelure)

пышныя густыя валасы на галаве (звычайна ў мужчыны).

шадатэ́ла

(н.-лац. chodatella)

аднаклетачная зялёная водарасць сям. аацысціевых, якая пашырана ў прэсных і саланаватых вадаёмах.