Verbum

-эдр

(гр. edra = грань, старана)

канцавая частка назваў многаграннікаў.

-эмія, -емія

(гр. haima = кроў)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «захворванне крыві».

-энхіма

(гр. enchyma = літар. налітая, сакаўная)

другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае жывую тканку.

-ятрыя

(гр. iatreia = лячэнне)

другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае пэўную галіну медыцыны.

эа-

(гр. eos = ранішняя зорка)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «ранні», «першапачатковы».

эаа́нтрап

(ад эа- + -антрап)

назва выкапнёвага чалавека, косці якога знойдзены ў Паўд. Англіі.

эазо́ан

(ад эа- + гр. zoon = жывёліна)

неарганічныя мінеральныя ўтварэнні, адкрытыя ў канцы 19 ст. у Паўн. Амерыцы і памылкова прынятыя за рэшткі старажытнейшых жывёл (форамініфер).

эазо́йскі

(ад эа- + гр. zoe = жыццё);

э-ая эра — другая найстаражытнейшая эра ў геалагічнай гісторыі Зямлі.

эазу́хіі

(н.-лац. eosuchia)

атрад паўзуноў падкласа лепідазаўраў, якія вымерлі ў пачатку трыясу.

эазі́н

(ад гр. eos = ранішняя зорка)

арганічны фарбавальнік, які атрымліваюць сінтэтычна; выкарыстоўваецца для вырабу чарніла, лакаў, афарбоўкі біялагічных прэпаратаў у розныя адценні чырвонага колеру.