аа́зіс

(лац. oasis, ад егіп. Oasia = назва старажытнаегіпецкага горада)

1) месца ў пустыні, дзе ёсць вада і расліннасць;

2) перан. тое, што з’яўляецца прыемным выключэннем на агульным шэрым фоне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)