Verbum

шуа́ны

(фр. chouans)

удзельнікі контррэвалюцыйных паўстанняў у Паўн.-Зах. Францыі ў час Французскай рэвалюцыі і да 1803 г.

шу́дры

(санскр. Sudry)

самая нізкая з чатырох варн у Стараж. Індыі, да якой належала беднае насельніцтва.

шу́ла, шуло́

(літ. Sùlas)

замацаванае ў сцяне вертыкальна бервяно; слуп, да якога прымацоўваецца створка варот.

шу́лер

(польск. szuler, ад чэш. šuliř = ашуканец)

1) ігрок, які ў картачнай гульні выкарыстоўвае махлярскія, ашуканскія прыёмы;

2) перан. падманшчык, махляр, ашуканец.

шунгі́т

(ад рус. Шунга = назва мясцовасці ля Анежскага возера)

мінерал чорнага або матава-шэрага колеру, падобны на антрацыт, графіт.

шунт

(англ. shunt = адгалінаванне)

электрычны або магнітны ланцуг, які ўключаецца паралельна асноўнаму ланцугу вымяральнага прыбора для аслаблення току.

шурф

(ням. Schurf)

вертыкальная шахта невялікай глыбіні для разведкі карысных выкапняў, падрыўных работ і інш.

шу́тэ

(ням. Schütte)

хвароба ігліцы хвойных дрэў, якая выклікаецца патагеннымі грыбамі.

шу́фель

(ням. Schaufel)

шырокая, глыбокая лапата для перасыпання сыпучых рэчываў.

шуфля́да

(польск. szuflada, ад ням. Schubiade)

1) скрынка стала, камоды, шафы;

2) аконная каробка, у якую ўстаўляюцца рамы.