Verbum

кака́ва

(ісп. сасао)

1) від тэабромы, з насення якога робяць шакалад; шакаладнае дрэва;

2) парашок з насення гэтай расліны, а таксама прыгатаваны з яго пажыўны напітак.

кака́ва-але́й

(ад какава + алей)

алей з насення какавы, жаўтаватае, прыемнага паху рэчыва, выкарыстоўваецца як аснова для лекавых свечак, мазей, крэмаў, губной памады, а таксама ў кандытарскай прамысловасці.

какаду́

(ням. Kakadu, ад гал. kakatoe < малайск. kakatǔa)

папугай з доўгім чубам і моцнай дзюбай, пашыраны ў Аўстраліі, Тасманіі і на прылеглых астравах.

какаі́н

(ісп. cocaina)

алкалоід, наркатычнае рэчыва, якое здабываецца з лісця кокі, ужываецца як сродак для суцішэння болю і для ўсыплення.

какаіні́зм

(ад какаін)

хваравітая цяга да какаіну як наркатычнага сродку.

какалітафары́ды

(н.-лац. coccolithophorales)

група мікраскапічных залацістых водарасцяў, пакрытых какалітамі, якая пашырана ў морах тропікаў, субтропікаў і ўмераных шырот.

какалі́ты

(ад гр. kokkos = зерне + -літ)

выкапнёвыя дробныя вапняковыя пласцінкі са скульптурай у выглядзе рабрынак, якія складалі панцыр какалітафарыдаў.

какаміко́з

(ад какаміцэс)

хвароба раслін, якая выклікаецца паразітычным грыбам какаміцэс.

какамі́кса

(н.-лац. coccomyxa)

аднаклетачная або каланіяльная водарасць сям. анкістрадэсмавых, якая пашырана ў прэсных вадаёмах, трапляецца ў глебе, на кары дрэў.

какамі́цэс

(н.-лац. coccomyces)

сумчаты грыб сям. эўфацыдыевых, які развіваецца на лісці вішні, чарэшні, слівы, на раслінных рэштках.